Het is een dankbaar gespreksonderwerp. Af en
toe worden posters minutenlang besproken. ‘Die van Buutvrij, zou Jeroen Woe op
een krukje staan of is de foto in twee keer genomen?’ (Ik hoop het eerste, maar
weet inmiddels het tweede) Sommige posters zijn zo mooi of slim gemaakt, dat ik
het jammer vind dat er soms zo weinig aandacht aan wordt besteed. De ontwerper
staat meestal of minuscuul in een hoekje of is überhaupt niet te achterhalen.
Dat ze toch het bespreken waard zijn, is niet
alleen mijn opvatting. Van 1992 tot 2011 werd de theaterafficheprijs
uitgereikt, die ook af en toe gewonnen werd door cabaretposters:
 |
2000
Lenette van Dongen – Een echte Van
Dongen
Ontwerpbureau VANDEJONG
|
 |
2010
Theo Maassen – Zonder Pardon
Scherpontwerp
(i.s.m. Theo Maassen/
De Ontwerpconcurrent)
|
 |
2011
Paulien Cornelisse – Hallo Aarde
Ontworpen door Paulien Cornelisse zelf
|
Sinds 2011 gaat de prijs door het leven als
Mart.Spruijt Theaterafficheprijs, sinds 2013 wordt ‘ie tweejaarlijks uitgereikt
(dat is dus om de twee jaar en niet twee keer per jaar – dit heb ik moeten
opzoeken).
Gesprekken gaan altijd over mijn muur en
steevast komt de vraag ‘welke vind je het mooist?’. Dat is natuurlijk een
onmogelijke vraag, maar er zijn een aantal posters die altijd de revue
passeren. De poster van Pieter Derks’ voorstelling ‘Zo Goed Als Nieuw’, Wim
Helsens ‘Spijtig spijtig spijtig’ en die van Van der Laan en Woe met ‘Alles
Eromheen’. Ik sprak met de makers. Respectievelijk Ruben Steeman, Yvonne Roos
en Joost de Haas.
|
 |
 |
In november 2016 sprak ik voor de Volkskrant met de makers van de genomineerde affiches van de prijs, die inmiddels weder een nieuwe naam heeft: de MullerVisual Theaterafficheprijs.
Geen opmerkingen: